Ten goede gekeerd.

14 augustus 2017 - Tretten, Noorwegen

Ik geef het eerlijk toe: ik was er even helemaal klaar mee en wilde naar huis, deze maandagmorgen. Helaas/gelukkig was ik op het verste punt van huis, dus of ik het wilde of niet, rijden moest ik toch. Ik heb nog even overwogen te onderzoeken of er een ferry van Kristiansund naar Kristiansand vaart ;-)

De overnachting in het goedkope verblijf, een mix van motel, jeugdherberg, studentenkamer en eenvoudig B&B, was zoals te verwachten was; niet geweldig, maar toch oké. Ik sliep alleen met sokken aan (het eerste uur in bed hield ik ook mijn kleren aan) vanwege het doorschijnend dunne dekbed. ’s Nachts kletterde de regen tegen de ramen en ik vreesde het ergste voor de volgende dag. Maar toen de wekker ging viel er al zonlicht door de ramen. Van ontbijt was bij het ontvangst geen sprake geweest, dus ik vertrok al voor achten met lege maag.

DSC_1213

Bij een konditorei in Sunndalsora koos ik tegen elven het enige plekje in de zon om een brunch te nuttigen. Twee gesuikerde pannenkoeken en twee koffie. Lekker. En verzorgd door twee vriendelijke dames die de Engelse taal niet meester zijn, maar waarvan één oorspronkelijk Duitse is. Dus we hebben gezellig wat in het Duits gekeuveld.

DSC_1216

Ondanks het zonnetje kon ik het op de motor niet warm krijgen en toen ik op een verkeersbord 'Oslo' zag staan dacht ik niet lang na, sloeg van mijn route af en nam de kortste weg richting de zuidelijker gelegen hoofdstad. Nichts wie weg hier! Ze kunnen me wat; niemand verplicht me nog langer Trondheim aan te houden. Brrr, alleen die naam doet al koud aan.

Het blijkt de juiste beslissing. De snelle route brengt me door het Sunndal en door Nationaal Park Rondane; een toendra-achtige omgeving op 900-1050 meter boven zeeniveau. Mooi als afwisseling voor al dat berg- en fjordlandschap, dat niet verveelt maar wel went. Opnieuw vat ik het op als een bonus, want het gebied was oorspronkelijk niet in de route opgenomen maar is wel de moeite waard.

DSC_1217 DSC_1218 DSC_1219 DSC_1220

Ik zet de pas er even goed in, daal af naar 500 meter en merk dat de temperatuur langzaam stijgt. Het is nog vroeg in de middag en ik heb mijn doel van de dag (300+ kilometer) al gehaald, dus nu het weer lekker aanvoelt stel ik de GPS weer in op avontuurlijke wegen. In de praktijk betekent het dat ik ongeveer dezelfde route volg als het overige verkeer, maar dan aan de andere kant van het dal, door boerengehuchtjes, over prachtige wegen met bochten die oneindig en vloeiend in elkaar overgaan. Dit is dus waarom ze Noorwegen het motorrijders-walhalla noemen! "En we gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet!" 

DSC_1222 DSC_1223 DSC_1224 DSC_1225

Omdat de maximum snelheid in Noorwegen bijna overal 80 km/u. is, en bijna iedereen zich hier ook aan houdt, ben ik op de B-wegen niet eens veel langzamer, behalve wanneer de weg soms plotseling in onverhard overgaat. Met onverharde wegen heb ik niet veel problemen, maar als er een laag losliggend grind op ligt en er ook nog sprake is van onderhuidse spoorvorming, doe ik het rustig aan. Ik heb gelukkig wel wat off-road ervaring, maar ik schat dat ik nu met 300+ kilo onderweg ben, dus dat houd ik liever rechtop.

DSC_1227 DSC_1226 

Als ik al een tijdje door het prachtige dal van de Losna rivier rijd, in een heerlijk zonnetje (het is inmiddels 19 graden, ruim het dubbele van vanochtend), bedenk ik me dat dit een mooie plek zou zijn om te overnachten. In gedachten zie ik mezelf al in de avondzon zitten met een spannend boek, buiten op een houten bankje ver boven de rivier, met een prachtig uitzicht naar alle kanten. En dat ik niet meer de deur uit hoef om eten te regelen omdat de waardin haar gasten allerlei vers bereidde biologische producten voorzet. Met een fles lokaal gebrouwen bier en huisgemaakte blueberry-cake (met ijs) na en als afsluiter een kop koffie. En in die droom hoef ik me over de motorfiets ook geen zorgen over te maken; die staat veilig op een privé parkeerplek.

Laat Hotels.com deze droom nou helemaal voor mij in vervulling laten gaan door mij door te verwijzen naar Glomstad Gjestehus bij Tretten, niet al te ver van Lillehammer (en dus wintersportgebied).

DSC_1229 DSC_1231

Vanmorgen wist ik niet hoe snel ik naar huis moest, maar écht, nu wil ik niet meer naar huis. Hemels hier!

Route: Kristiansund-Sunndalsora-Dovre-Otta-Ringebru-Tretten

Foto’s

5 Reacties

  1. Jeanine:
    15 augustus 2017
    Je bent nu echt in een ander klimaat terecht gekomen. Laat je maar lekker verwarmen en rust wat uit.
  2. Hans meihuizen:
    15 augustus 2017
    Nondeju, laat de zon nu maar blijven!! Hoop het echt voor je.
  3. Dirk Buist:
    17 augustus 2017
    Mooie verhalen en een super mooi land zo te zien,jammer dar het weer zich niet van zijn goede kant laat zien ..... Dat houdt ons ook een beetje tegen om er heen te gaan,en de hoge bekeuringen voor te hard rijden ook..... Mooie verhalen Jan !! Je hebt in het verleden toch ook off road in het zand van Tunesië gereden?? ,dus dat is dan toch wel iets meer als een beetje ervaring off road
  4. Jan Dijkhuis:
    17 augustus 2017
    Klopt Dirk, maar toen was ik 23/24 jaar dus of dat nog veel helpt? Ik heb trouwens het idee dat ik juist het weer van zijn beste kant heb gezien. Ik had me ingesteld op twee weken regen (voorspellingen). Het is een prachtig land om te sturen maar je gaat als vanzelf wel 80/90 rijden, geen snelwegen kiezen natuurlijk). Anders gaat het geheid een keer mis. Gewoon gaan.
  5. Eppo Karsijns:
    17 augustus 2017
    Als je alleen reist heb je af en toe van dit soort momenten. Alles zit tegen en je bent er helemaal klaar mee. maar ook dat is de charme van alleen reizen: je komt er altijd wel weer uit en dan is alles weer fantastisch! Mooi avontuur. Wil het stuur ook wel weer eens de andere kant op draaien.