Ik word er zo moe van....

Telkens als ik 's avonds de dag overdenk moet ik moeite doen om me te herinneren hoe het ’s morgens begon. Ik doe zoveel indrukken op dat het lijkt of het ontbijt in Stavanger een dag of drie, vier geleden is. Vandaar ook dat het goed is dat ik het opschrijf, zo heb ik er zelf later ook nog iets aan.

Ik zal jullie niet weer vermoeien met de problemen die ik vandaag had met de voorgeprogrammeerde route in de navigatie. Het komt er op neer dat ik uiteindelijk de route wel zo ongeveer gereden heb als de bedoeling was, maar gewoon door een paar tussenpunten in te voeren en dan de Garmin op maximaal bochten en hoogteverschil in te stellen.

In Stavanger bracht de route me eerst naar de haven, alwaar ik de ferry nog zag liggen. Ik had nog mee gekund, maar ik wist niet of ik eerst ergens moest betalen, dus durfde ik niet op te rijden, waardoor ik een uur moest wachten op de volgende. Betalen kan dus gewoon aan boord. Ik leer elke dag. Het was de eerste van vier ferry’s deze dag en dat bracht me wat later dan gepland in Bergen.

De route ging grotendeels over “de 13”, maar doordat mijn oorspronkelijke route er als een soort van onderlegger onder lag kon ik op bepaalde punten afwijken van deze mooie, maar drukke weg.

Helaas moest ik een mooie weg (Saudavegen / RV520) laten schieten omdat ik verkeerd uitkwam en het met de leger wordende tank niet vertrouwde om terug te rijden. Maar op mijn onderlegger zag ik wel de mogelijkheid om in hetzelfde gebied over een oude pas te gaan in plaats van door twee tunnels. Deze zogenaamde Trolldalen was een waardevolle verrassing en ik zag de eerste sneeuw (van dichtbij). Het is ’s winters een wintersportgebied maar nu was het verlaten. 

Geweldig om wegen te berijden waar vrijwel niemand komt.

Edit december: Net als Tronåsen van de eerste dag is dit een niet-geplande bonus en één van de kersen op de taart. Thuis aangekomen voer ik deze wegen als tip in op de website Motorcycle-Diaries en met https://motorcycle-diaries.com/en/roads/fjellstol-pass heb ik zelfs een dure Arai helm gewonnen!

Via het mooie groene Oddadal kom ik uiteindelijk bij mijn overnachtingsplaats. Vanwege de prijs had ik deze keer gekozen voor een B&B, maar wel één met een schitterend uitzicht!

Bergen staat erom bekend dat het er meer dan 300 dagen per jaar regent, maar daar liet ik me niet door tegenhouden. Als je Noorwegen bezoekt hoort Bergen op de bucketlist, dat is tenminste wat ik hoor en lees. De Noorse weergoden zijn me tot nu toe echter redelijk goed gezind en in Bergen scheen de zon! Stefania van B&B Stefania wist ook niet wat haar overkwam en was vergeten de verwarming uit te zetten (die stond op 24 graden…) en een raam open te doen. Ik ben dus maar eerst een stukje gaan wandelen voordat ik me terugtrok in de tot logeerkamer omgeturnde kinderkamer. Stefania deed verder erg haar best om het haar gast naar de zin te maken, maar hoewel ze erg lief is ik werd er eerlijk gezegd letterlijk een beetje moe van. Een no-shoes policy kan ik goed inkomen in een stad waar het veel regent, maar alles was binnen zó netjes dat ik bijna niets durfde aan te raken. (Bovenstaande spreekt natuurlijk vóór Stefania, mocht ze dit onder ogen krijgen... Ik schrijf het alleen wat vervelend op).

Het centrum van Bergen (en het oude handelscentrum Bryggen) blijkt te ver om te lopen en het openbaar vervoer durf ik niet op aan. Ik ga dus, bij gebrek aan vertier,  op tijd naar bed en neem me voor met name Bryggen de volgende morgen na het ontbijt even mee te pikken voordat ik de route weer oppak.

Route: Stavanger-Tau-Nesvik-Gjermunshamn-Venjaneset-Bergen